Ceropegia wordt in de volksmond ook wel lantaarnplantje genoemd. Er bestaan wel 200 verschillende Ceropegia soorten. De meeste bekende is de Ceropegia woodii, het hangende lantaarnplantje. Tijdens ons bezoek aan kwekerij Hoogendoorn Stephanotis viel ons oog op een Ceropegia soort met een bloem dat de naam ‘lantaarnplantje’ eer aan doet. De Ceropegia sandersonii wordt ook wel Africaanse Parachuteplant genoemd. Hans vertelde ons alles over deze excentrieke, trendy plant en de uitdaging om dit plantje meer bekendheid te geven.

Kenmerken

De Ceropegia sandersonii vindt haar oorsprong in Mozambique, Transvaal en Natal in Zuid Afrika en behoort tot de familie Asclepiadaceae. Kenmerkend aan deze familie is de wolfsmelk in de stelen. Ook bij de Ceropegia komt dit naar buiten bij kneuzingen van het blad of de steel.

Een groot aantal soorten van dit geslacht is succulent. Succulent of vetplant is een plant die water opslaat in een deel van het lichaam. Sommige soorten slaan het water op in het blad, anderen in de stengel of wortel. In de natuurlijke leefomgeving van de succulent is het warm en droog, waardoor de plant na een regenperiode haar eigen waterreservoir creëert voor de droge periodes.

De Ceropegia sandersonii kenmerkt zich door haar aparte kronkelende stengels met kleine vetachtige bladeren. Het meest bijzondere aan deze plant zijn haar bloemen. Deze groeien in trosjes en lijken op parachutes. Waar de meeste bloemen felle kleuren hebben, heeft deze bloem een lichtgroene tijgerprint met franjes langs de randen. Behalve een bijzonder uiterlijk, ruiken ze ook erg lekker! Ze verspreiden namelijk een lekker fris limoenachtig geurtje. In de regentijd ontwikkelt de plant de bloemen, in droge periodes gaat de plant in overlevingsstand en kan dan lang zonder water.

Vliegenval

Het lieflijke limoengeurtje lokt alleen vrouwelijke vliegen aan. Deze zeer kleine vliegjes gaan de parachute bloem in met het idee er eitjes te kunnen leggen. In de bloemenbuis bevinden zich oliecellen en minuscuul kleine haartjes, die in een hoek van 90 graden staan. Door de olie en de haartjes kunnen de vliegjes wel de bloem in, maar niet meer uit.

De vlieg wordt door een aantal lichtdoorlatende cellen nog verder de bloem in gelokt, waar de bloem haar zoetstoffen aanmaakt. Terwijl de vlieg zich vol eet aan al deze zoetigheid blijven alle stuifmeelpollen aan de vlieg vastkleven. Pas als de bloem begint uit te bloeien na een aantal dagen, klapt de bloem om. Hierdoor komt de bloemenbuis omhoog te staan en kunnen de vliegjes er weer uit. Op weg naar de volgende bloem met haar pootjes vol stuifmeelpollen, zodat de volgende bloemen bevrucht kunnen worden.

De plant bloeit bij voldoende licht jaarrond en maakt steeds weer nieuwe ranken waar ook weer nieuwe bloemtrossen aan komen. De nieuwe ranken worden steeds rond gewikkeld, waardoor de plant in een mooie boog groeit.

De ontwikkeling van elke afzonderlijke bloem duurt ongeveer 3 weken. De plant geeft makkelijker bloemen op nieuwe jonge ranken. Als de plant te lang of te groot wordt kan de plant teruggesnoeid worden. Verwijder het oude hout en laat de ranken vanuit de basis opnieuw uitgroeien.

De Ceropegia is een makkelijke, sterke plant met weinig problemen. De plant wil graag een lichte plaats met weinig direct zonlicht met een temperatuur van zo’n 16 tot 25 graden Celsius. Eén keer per week een beetje water is genoeg.

Een sproeibeurt met een plantenspuit kan de plant ook wel waarderen. De aarde mag daardoor licht vochtig zijn. Voor een extra boost kun je de plant één keer in de drie weken wat plantenvoedsel geven. Een luisje kan wel eens in de plant voorkomen, maar over het algemeen heeft de plant weinig last van ziekten en plagen.

In 1929 is het bedrijf Hoogendoorn opgericht door de opa van Hans. In eerste instantie teelde hij tomaten en andere groentesoorten. Eind jaren 60 stapte het bedrijf over op snijbloemen en vervolgens op planten. Hoogendoorn is voornamelijk gespecialiseerd in de teelt van de Stephanotis. Om het aanbod voor zijn klanten aantrekkelijker te maken heeft hij een kleinschalige teelt van Ceropegia en Hoya.

Twee teelten, één manier!

Het proces van stekje tot verkoopbare plant duurt zo’n 14 maanden. Het duurt dus vrij lang om dit leuke plantje te kunnen kweken! De Ceropegia kent eenzelfde soort teeltwijze als de Stephanotis. Daarom kunnen de twee producten goed samen geteeld worden onder dezelfde omstandigheden. De Ceropegia wordt het hele jaar door vermeerderd. De stekken worden door het bedrijf zelf gemaakt. Dit is het moeilijkste gedeelte van de hele teelt. Er is dan ook altijd veel uitval bij het stekken. Als de Ceropegia eenmaal door dit stadium heen is, begint het echt leuke werk!

Als de planten lengte gaan maken, worden ze net als de Stephanotis aan touw gebonden. Na het indraaien klimt de plant zelf verder omhoog in het touwtje. In deze groeifase maakt de plant bloemknoppen aan die zo klein zijn als speldenknopjes. Als de plant voldoende lengte heeft, wordt ze in het rekje gedraaid waarin ze verder kunnen uitgroeien. Daarna worden ze achtereenvolgens in een afdeling gezet met extra licht en een iets warmere temperatuur. Hierdoor worden de bloemen groter en kunnen ze uitbloeien tot de bekende lantaarntjes.

Gekke kleuren

Het plantje heeft groene ranken met groene bloemen. Een wat verlegen plantje eigenlijk, dat niet echt opvalt omdat ze haar felle kleuren mist. De grootste uitdaging van het bedrijf is eigenlijk om dit lieflijke plantje toch wat bekendheid te geven.

Een blank houten rekje viel niet op. Het plantje werd wat uit haar verlegen positie getrokken, door haar op te binden in op gekleurde rekjes in het blauw, groen, paars, oranje, geel en wit. Met een herkenbaar logo in dezelfde kleuren is het product op de markt gezet. Nu kan niemand meer om dit mooie product heen!

FloraPodium, 12 Augustus 2019